نوشته شده توسط : مهدی پور
نیلوفر یا نیلوپر گیاهی آبی است که گل بزرگ به رنگهای سرخ و سفید و کبود میدهد. “نیلوت پل” ریشه در زبان سانسکریت دارد. این گل که امروزه در کشور ما در خطر نابودی قرار دارد، در ادیان مختلف، روشهای تزکیه و به ویژه مکاتب شرقی از جایگاهی ویژه و مقدس برخوردار است.
در بودیسم این گل نماد خلوص، تولدی الهی و سمبل شخص روشن بین است. گل نیلوفر آبی که با سختی از گل و لای بر میخیزد، مقدس و پاک در نظر گرفته میشود. الگوی رشد آن از گل و لای، بر روند بر آمدن روح از خاک و گِل دلالت دارد که از دل تجارب مختلف میگذرد و به آفتاب روشن که نماد روشنبینی است میرسد.
نیلوفر آبی در ایران نیز جایگاه خود را داشته است به طوریکه در معماری تاق بستان و تختجمشید به چشم میخورد. همچنین در اشعار شاعران ایرانی همچون قطران، سراجالدین سگزی و ابوشکور از آن نام برده شده است.
http://www.talab-anzali.ir